• Szkoła Dobrego Rodzica

        •  

          JAK PRACOWAĆ Z DZIECKIEM W DOMU W CZASIE ZAWIESZONYCH ZAJĘĆ W SZKOLE

          Z powodu pandemii koronawirusa dzieci zostają w domu. W tym czasie bardzo ważna jest współpraca rodziców w motywowaniu do nauki w domu. Ten czas trzeba wykorzystać na nadrobieniu zaległości w nauce, powtarzaniu przerobionego materiału z dzieckiem, zachęcaniu do zdobywania nowej wiedzy.

          1.Z dzieckiem należy ustalić czas na naukę oraz czas wolny od zajęć,  najlepiej zgodnie z planem lekcji dziecka, wyznacz drobną nagrodę nie materialną za punktualne rozpoczęcie nauki. Najlepsze godziny to godziny ranne i dopołudniowe.
          2. Podczas pracy nie należy rozpraszać uwagi dziecka, nie odrywać od pracy, nie obciążać go innymi pracami, nie absorbować pobocznymi tematami.           Wykonywanie zadań powinno odbywać się stale w tym samym miejscu (najlepiej, jeśli będzie to własny pokój i własne biurko), w ciszy, spokoju oraz odpowiednim oświetleniu.

          3. Pierwsze półgodziny  zajęć to najefektywniejszy czas nauki Twojego dziecka (oczywiście od momentu, kiedy rzeczywiście skupi się ono na zadaniu). Zadbaj, by ten czas nauczyło się przeznaczać na najważniejsze, najtrudniejsze zadania, poznawało nowe zagadnienia. W kolejnym etapem jest wykonywanie zadań łatwiejszych, utrwalających zdobyte umiejętności

          4. Powtarzanie jest niezbędnym elementem skutecznego zapamiętywania.
          Zachęcaj dziecko, by powtarzając materiał z lekcji, wykorzystywało różne techniki nauki: słuchanie, czytanie, przeglądanie notatek i pisanie.

          5. Pomagając dziecku w odrabianiu zadań domowych nie należy go wyręczać, lecz wdrażać do samodzielnej pracy. W razie zauważenia trudności trzeba pomóc dziecku w taki sposób, aby nie czuło własnej nieudolności. Pracy z dzieckiem w domu powinien podjąć się rodzic kto ma najwięcej cierpliwości. Po zakończonej nauce warto zadbać o to, żeby dziecko mogło się z wami podzielić swoją pracą, podyskutować o tym o czym się uczyło.

             Życzymy sukcesów i radości w pracy z dzieckiem oraz dużo zdrowia.

           

          WAGARY

           

           Dlaczego dziecko wagaruje

          Powodem notorycznych wagarów bywają najczęściej złe kontakty z rówieśnikami, dorosłymi, uleganie wpływom kolegów z grup nieformalnych, niepowodzenia w nauce, trudna do pokonania niechęć do nauki, bunt przeciw sytuacji w rodzinie.

          Zagrożenia i niebezpieczeństwa

          Statystyki policyjne podają, że wiele wypadków, bójek, kradzieży, ucieczek z domu ma miejsce właśnie podczas wagarów. Także zatrzymania nieletnich z powodu nadużywania alkoholu, przyjmowania narkotyków dotyczą w przeważającej części wagarujących uczniów.

          Skutkiem wagarów są zaległości w nauce a przy tym konieczność pisania zaległych klasówek czy ustne zaliczanie wiadomości z danego przedmiotu.

          Pojawiają się również konflikty w rodzinie   

          Prawne konsekwencje

          Zgodnie z ustawą o systemie oświaty (Dz.U. 2018 poz. 1457) uczeń może nie być klasyfikowany z jednego, kilku albo wszystkich zajęć edukacyjnych, jeżeli brak jest podstaw do wystawienia oceny klasyfikacyjnej z powodu nieobecności ucznia na więcej niż 50 proc. zajęć.

          Zgodnie z polskim prawem, nauka jest obowiązkowa do 18. roku życia. Obowiązek szkolny wynika z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty. Jeżeli dziecko wagaruje, podlega to egzekucji.

          Przez niespełnienie obowiązku szkolnego rozumiemy nieusprawiedliwioną nieobecność ucznia
          w okresie jednego miesiąca na co najmniej 50 proc w szkole, albo uczeń jest nieobecny przez dwa tygodnie w sposób ciągły.

          Według prawa obowiązkiem rodziców jest dopilnowanie swoich dzieci, aby te uczestniczyły w zajęciach. Nagminne opuszczanie lekcji przez uczniów grozi im naganą, brakiem klasyfikacji. Z kolei na rodziców może zostać nałożona wysoka kara finansowa, która może wynosić nawet 10 tys. zł. W razie braku współpracy ostatecznością jest sprawa w sądzie dla nieletnich i umieszczenie młodocianego w placówce opiekuńczej.

          Niestety często konsekwencją chodzenia na wagary jest sprawa w sądzie dla nieletnich, gdyż bywa, że w trakcie wagarowania dziecko popełnia wykroczenie lub przestępstwo.

           

           

          Co robić, gdy dziecko wagaruje?

           

          12 rad dla rodziców wagarowicza :

          1. Nie lekceważ nawet pierwszych wagarów

          2. Okaż dziecku zrozumienie i wsparcie. Ono musi czuć, że nie pozostanie z tym problemem samo, że wyjście z tej trudnej sytuacji to wasz wspólny cel. Potrzebuje twojej pomocy i musi ją dostać.

          3. Interesuj się tym, co dzieje się w szkole, odprowadzaj rano do szkoły.

          4. Porozmawiaj z wychowawcą i nauczycielem przedmiotu, który sprawia najwięcej trudności.

          5. Poświęć swój czas, aby pomóc opanować dziecku zaległy materiał. 

          6. Bądź w stałym, jeśli trzeba, to nawet codziennym kontakcie ze szkołą. Umów się z wychowawcą, niech cię informuje o każdej nowej nieobecności, koniecznie trzymaj rękę na pulsie, chodź na wywiadówki.

          7. Porozmawiaj z psychologiem, pedagogiem szkolnym poproś o współpracę

          8. Interesuj się życiem szkolnym dziecka, zawsze pytaj po powrocie ze szkoły, jak było w szkole, co się działo. 

          9. Poznaj kolegów i przyjaciół, nie zabraniaj im wizyt w waszym domu, spróbuj nawiązać z nimi dobre stosunki.

          10. Wspieraj zainteresowania i pasje dziecka – świadomość, że jest niezłym gitarzystą, pływakiem czy znawcą nowych technologii bardzo poprawi mu samoocenę.

          11. Nie wymagaj samych sukcesów – wynagradzaj jego postępy nie oceny, dostosuj swoje oczekiwania do możliwości dziecka.

          12. Bądź wyrozumiały, zadbaj o to by dziecko nie bało się przyjść do ciebie, kiedy tylko pojawią się problemy.